Ebu Cehil bir gün efendimize: “Ben bu civarda senin kadar çirkin yüzlü birini görmedim” der.
Efendimiz de: ”Her ne kadar haddini aştınsa da doğru söyledin” der.
Biraz sonra Hz. Ebubekir gelir ve Efendimize: ”Ey güneş yüzlü Resul! Ben senden daha güzel, daha parlak bir yüz görmedim” der.
Efendimiz ona: ”Ey Aziz dost! Doğru söylüyorsun” der.
Orada bulunanlar bu durum karşısında şaşırıp: ”Ey Allah’ın Resulü, ikisi de birbirine zıt şeyler söylediler. Sen her ikisine de “doğru söyledin” dedin. Bunun hikmeti nedir? diye sorduklarında Efendimiz: ”Ben Allah’ın cilâladığı bir ayna gibiyim. Bana bakan kendini görür” diye mukabelede bulunur.
Hayata, insanlara ve olaylara Ebu Cehil’in gözüyle bakarsanız, mutlaka bir kusur, bir çirkinlik görürsünüz. Ama Hz. Ebubekir gözüyle bakarsanız her şeyi güzel görürsünüz. Dikkatimizi kusurlara değil güzelliklere odaklamalıyız. Her insanın güzel ve çirkin yanları vardır. Bütün dikkatimizi başkalarının kusurlarını ortaya çıkarmak üzerine yoğunlaştırdığımız zaman, bir gül bahçesinde maalesef dikenlerle uğraştığımız İçin gülün kokusuna ve güzelliğine odaklanamıyoruz demektir. Hayata bakış açımızı değiştirmeliyiz. Bakış açınız ve nereden baktığınız hayatı anlamlandırır ya da anlamsızlaştır.
Aydın YIĞMAN
Mersin İl Müftüsü