Bir insanın kendisini yaratanı yok sayması, O’na ortak koşması veya O’na sınır koymaya kalkışması isyandır.
İnkârcılar bir ömür boyu isyan edip hiç pişmanlık duymadıklarından dolayı ebedi ceza onların bu ısrarcı ve inatçı davranışlarına karşılık olacaktır. İmam Mârürîdî zamanında bir inkârcı ”Tanrı rahmet ve şefkat sahibi, neden ebedi ceza veriyor? diye soruyor. Onun cevabı çok anlamlıdır: ”Evet dediğin gibi Tanrı şefkat ve merhamet sahibi ama boş ve anlamsız iş yapan biri de değildir”. Evet, inkârcılara verilen ceza ilahi adalete uygun gerçekleşecektir.
Günümüz dünyasında birkaç saniyede işlenen bir cinayete mahkemelerin müebbet hapis cezası vermesi adaletsizlik değilse bu da değildir. Kaldı ki katiller kendi açılarından cezayı az ve eksik bulurlarken ölenin yakınları ise verilen cezayı yetersiz bulurlar. Eksiksiz cezalandırma ve mağduriyetleri bütünüyle giderme bu dünyada her zaman mümkün de olmaz.
İnkârcıların cehennemi gördüklerinde akıllarının başlarına geleceğini Rabbimiz ifade ediyor: ”Onların, ateşin kenarına getirilip durdurulduklarında, "keşke dünyaya tekrar döndürülseydik, Rabbimiz‘ in ayetlerini yalanlamasaydık ve inananlardan olsaydık" dediklerini bir görsen!
Eğer (dünyaya) geri gönderilseler yine kendilerine yasak edilen şeylere döneceklerdir. Zira onlar gerçekten yalancıdırlar.”(Enam, 27, 28)
Aydın YIĞMAN
Mersin Müftüsü